- лIэн
- (малIэ) неперех. гл. 1. умереть (о человеке), подохнуть, пасть (о животном)/ ГъащIэр ухын, дунейм ехыжын.* ЛIэным лIыгъэ хэлъщ. (погов. ) ЛIэнум зыгъэлIэн гын ешх. (погов. ) {Сосрыкъуэ} и напIэр япэ зытеплъа нартхэри, иныжьхэри мащтэхэри малIэ. Нарт.2. переносное очень хотеть что-л. делать/ Зыгуэрым егъэлеяуэ щIэхъуэпсын, щIэбэнын, щIэбэгын.Еджэну лIэн. Псэуну лIэн.ЛIэм и гъунэ равносильно смерти.* - Хъуэжэ, дылIэм и гъунэщ къыдумыщэмэ, дылIэм ди хьэдэ укъытемыхьэж, - жаIащ лIитIым. Хъу. и таур.ЛIэ нэпцI зыщIын притвориться мертвым.* - ЛIэ нэпцI зищIауэ аращ абы {Сосрыкъуэ}, - жраIащ Джылахъстэн. Нарт.ЛIэуэ зэгъэжын умереть да успокоиться.* УлIэрэ узэгъэжмэ, дыщэм хуэдэщ, Рахьим урифыз нэхърэ. Iуащхь.ЛIэуэ телъын лежать на смертном одре.* ЛIэуэ телъым уи уэрэд игъэшыркъым. (погов. )Шхын щхьэкIэ лIэн см. шхын.
Словарь Кабардино-Черкесского языка. 2014.